အိပ္မက္မက္ရင္း မိုးလင္းတဲ့ေန႕ (သို႕ ) ေလေျပငယ္-၁၂
ေလေျပငယ္...
မေၾကျငာဘဲ
ၿပိဳင္ပြဲက ႏႈတ္ထြက္တဲ့မင္း
ၾကည္ႏူးျခင္းေတြ
“မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး...” တဲ့
ပန္းေလးေတြက ေျပာၾကတယ္ .....။
အမည္မသိတဲ့ ရပ္၀န္းေနာက္
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္သြားဖို႕
မင္း ... အသင့္ရွိေနၿပီလား
“မသိေတာ့ဘူး ...” တဲ့
ငွက္ေလးေတြက ေျပာၾကတယ္ ......။
အိပ္မက္ေတြေပြ႕ ရင္းက
“မိုးလင္းပစ္ေတာ့.....” တဲ့
တစ္ေၾကာ့ျပန္မုန္တိုင္းထဲ
ေမာလ်ေနတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသားက
ေျပာေနတယ္ .......။
ဒါေပမယ့္ေလ ...
ဆင္ျခင္သိနဲ႕ ခ်ိန္ညိွခဲ့ရတဲ့
ငါ့အာ႐ုံေတြမွာေတာ့ ....
မင္းရနံ႔နဲ႔ပဲ
ေျမ႕ ...ေျမ႕...ေလာင္ၿမိဳက္ဆဲ...
ရွိ ... ေစ...ေတာ့.....
ေလေျပရယ္ .......။
ေလေျပငယ္...
မေၾကျငာဘဲ
ၿပိဳင္ပြဲက ႏႈတ္ထြက္တဲ့မင္း
ၾကည္ႏူးျခင္းေတြ
“မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူး...” တဲ့
ပန္းေလးေတြက ေျပာၾကတယ္ .....။
အမည္မသိတဲ့ ရပ္၀န္းေနာက္
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္သြားဖို႕
မင္း ... အသင့္ရွိေနၿပီလား
“မသိေတာ့ဘူး ...” တဲ့
ငွက္ေလးေတြက ေျပာၾကတယ္ ......။
အိပ္မက္ေတြေပြ႕ ရင္းက
“မိုးလင္းပစ္ေတာ့.....” တဲ့
တစ္ေၾကာ့ျပန္မုန္တိုင္းထဲ
ေမာလ်ေနတဲ့ ငါ့ႏွလုံးသားက
ေျပာေနတယ္ .......။
ဒါေပမယ့္ေလ ...
ဆင္ျခင္သိနဲ႕ ခ်ိန္ညိွခဲ့ရတဲ့
ငါ့အာ႐ုံေတြမွာေတာ့ ....
မင္းရနံ႔နဲ႔ပဲ
ေျမ႕ ...ေျမ႕...ေလာင္ၿမိဳက္ဆဲ...
ရွိ ... ေစ...ေတာ့.....
ေလေျပရယ္ .......။
၂၀၀၄
Labels: Poem
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)