Events , Thoughts And Memories In My Life

ဒီေန႕ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္တယ္.. ဇြန္ ၂၄ မွာထြက္မယ္ဆိုၿပီး မထြက္ျဖစ္လို႕ ... ဇူလိုင္ ၁ ရက္ေန႕ (တနဂၤေႏြေန႕) မွ ထြက္ေတာ့မယ္ထင္ထားတာ ဇြန္လကုန္(စေနေန႕) ႀကီးကို ထြက္ေပးတယ္.. ဇြန္လမွာထြက္တယ္ ဆိုတာမ်ဳိး ျဖစ္ေအာင္ ထင္ပါရဲ႕..

ဒီထြက္တဲ့သူနည္းတယ္လို႕လည္း ၾကားရဲ႕.. အက်မ်ားတယ္လို႕လည္း ၾကားရဲ႕..

အြန္လိုင္းကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕တစ္ေယာက္ေသာသူ စာေမးပြဲေအာင္တယ္ဆိုတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာေနတယ္.. သူ ဂိုက္လုပ္ေပးခဲ့တာေလ.. ကြၽန္ေတာ္ေျပာမွ ေအာင္စာရင္းထြက္တာသိၿပီး ခ်က္ခ်င္းဖုန္းဆက္ေမးခဲ့တာ... သူ႕ရဲ႕အေလးထားမႈကို ျမင္လိုက္ရတယ္.. သူ႕ရဲ႕တစ္ေယာက္ေသာသူအတြက္ ၀မ္းသာတဲ့အေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္..

ကြၽန္ေတာ္တို႕ရုံးက ညီမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အႁမြာတူေလးေတြလည္း တစ္ေယာက္က ငါးဘာသာ ၊ တစ္ေယာက္က တစ္ဘာသာပါတယ္.. အစ္မတစ္ေယာက္ ဂိုက္လုပ္ေပးတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္လည္း ေအာင္တယ္..သူတို႕ေတြအတြက္ ၀မ္းသာပါတယ္..

မႏွစ္ကတည္းက ဆယ္တန္းအတူတူတက္ၿပီး အတူတူက်တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ညီမနဲ႕ ညီမ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္လည္း ဒီတစ္ႏွစ္ထပ္က်ျပန္ၿပီ.. တိုင္ပင္ထားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္..

ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းစိတ္႐ႈပ္ေနတယ္.. ညီမေလးကေတာ့ နယ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕က က်ဴရွင္ဆရာဦးေလးအိမ္မွာ သြားေနၿပီးေျဖမယ္ ေျပာတယ္.. သူက မႏွစ္ကတည္းက သြားေနခ်င္တယ္ေျပာတာ.. ကြၽန္ေတာ္တို႕က ဦးေလးအိမ္ကို အားနာလို႕.. နည္းနည္းလည္းအလွမ္းေ၀းေတာ့ ခဏခဏ သြားမၾကည့္ႏိုင္တာလည္း ပါတယ္.. အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္မွာပဲေနၿပီးေျဖပါလို႕ ေနခိုင္းလိုက္မိတာ မွားတာပဲ.. ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ ဦးေလးအိမ္ကို ပို႕မွျဖစ္ေတာ့မယ္.. ညီမေလးကလည္း သြားမယ္တဲ့..

ကြၽန္ေတာ့္ဆီေခၚထားဖို႕က်ေတာ့ အဆင္မေျပဘူး.. ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ စိတ္က်ဥ္းက်ပ္တဲ့ေနရာမွာ ညီမေလးကိုပါေခၚၿပီး စိတ္က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ မေနခိုင္းခ်င္ဘူး..

သူသာ အဲဒီၿမိဳ႕ကိုသြားရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕မိသားစုေတာ့ တကယ့္ကို တကြဲတျပားစီပဲျဖစ္ကုန္ၿပီ.. မိသားစု၀င္အားလုံး တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီပဲ..
သူပါသြားရင္ အိမ္မွာ အေမတစ္ေယာက္တည္း က်န္မယ္.. အေမ တစ္ေယာက္တည္း အဆင္ေျပပါ့မလား..လို႕ ကြၽန္ေတာ္စုိးရိမ္ေနတယ္.. ဖုန္းထဲက အေမ့အသံက ငိုသံပါေနသလား ကြၽန္ေတာ္ ဖမ္းမမိဘူး... ခုခ်ိန္မွာ အေမေရာ ဘယ္လိုခံစားေနရမလဲ.. အားငယ္စိတ္ပ်က္ေနမလား.. အေဖ့ဆီက ဖုန္းကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနမလား..အေဖက ေအာင္စာရင္းထြက္တာ မသိေလာက္ေသးဘူး.. ထင္တာပဲေလ..

ခုခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္... ငိုေနပါတယ္.. တစ္ေယာက္ေသာသူ႕ကိုလည္း တမ္းတေနမိတယ္.. ေအးေလ..သူသိရင္ေရာ ဘာတတ္ႏိုင္မွာက်လို႕.. ကြၽန္ေတာ္ အရူးပါပဲ.. သဘက္ခါက်ရင္ ကြၽန္ေတာ္အိမ္ျပန္ရဦးမယ္.. အေမနဲ႕ တိုင္ပင္ရဦးမယ္...

ညီမေလး နယ္ၿမိဳ႕ေလးကို သြားျဖစ္ရင္ေတာ့ က်င္လည္ခဲ့ဖူးတဲ့ေနရာေဟာင္းကို ျပန္ေရာက္ဦးမွာေပါ့ေလ.. သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့ မရွိၾကေတာ့ဘူးထင္ရဲ႕.. ဆည္ႀကီးကေရာ အရင္လို ျပာလဲ့ေနတုန္းပဲလား.. ေတာင္ေပၚက ေက်ာင္းေလးေရာ အရင္လို ေပ်ာ္စရာေကာင္းေနတုန္းပဲလား..