ဆရာကံခြၽန္ရဲ႕ ဘ၀ကိုပုံေဖာ္ဖို႕ စာအုပ္ေလးထဲက ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳက္မိတဲ့ အေတြးေတြရွိပါတယ္.. အဆင္ေျပရင္ ေျပသလို ဒီမွာေရးၾကည့္ပါ့မယ္.. ဆရာက သူ႕စာအုပ္ကို အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ ၄၀ ေက်ာ္ လူႀကီးေတြအတြက္ ရည္ရြယ္ေရးတယ္ဆိုေပမယ့္ အသက္ ၃၀ ေအာက္ လူငယ္ေတြအတြက္ အသုံး၀င္တဲ့အေတြးေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႕ပါတယ္.. လူႀကီးအရြယ္ (အသက္ငါးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္) ေရာက္တဲ့အခါ စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါဘူးလို႕ ေျပာတတ္ၾကတယ္.. လူငယ္ေတြဘက္ကိုၾကည့္ရင္လည္း တစ္မ်ဳိးလွည့္ေတြးလို႕ ရပါတယ္တဲ့.. လူငယ္တိုင္းဟာ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါၾကေပမယ့္ ကိုယ္သြားတိုင္း စိတ္မပါၾကပါဘူးတဲ့.. အဲဒါေၾကာင့္သာ စိတ္က အလုပ္ထဲမရွိဘဲ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ အလုပ္မွာအာရုံထားစမ္းမွေပါ့ ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိး အေျပာခံၾကရတဲ့အရြယ္ေတြတဲ့.. ဆရာ့စကားေလးက ကိုယ့္ကိုမ်ား တည့္တည့္ေျပာသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္လို႕ စာဖတ္ရင္း ေတြးမိတယ္.. ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တဲ့စကားပါ.. လူငယ္ဆိုတာ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္.. သန္သန္ျမန္ျမန္ရွိသလို စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ေရာက္ႏို္င္တဲ့အရြယ္ ျဖစ္သလို ရည္မွန္းခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား စိတ္မ်ားတဲ့အရြယ္လည္း ျဖစ္ေနတယ္.. အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ရင္း အလုပ္ထဲ စိတ္မရွိႏိုင္ဘဲ ကိုယ္နဲ႕မဆိုင္တဲ့တျခားအလုပ္ေတြ ေခါင္းထဲေရာက္ေန.. စိတ္ကူးယဥ္ေနရတာနဲ႕ပဲ ကိုယ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြ ၿပီးသင့္သေလာက္မၿပီးတာ ကိုယ္ေတြ႕မို႕ ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္လို္က္တာလို႕ ဆရာ့အေတြးကို ေထာက္ခံလိုက္မိတယ္..
Labels: Thoughts
Posts
