ခ်စ္သူေရ...

မန္းရဲ႕ေဆာင္းက မပီတပီအေနအထားကေန ပီျပင္လာၿပီ.. ေအးခ်မ္းတဲ့အရိပ္ေတြနဲ႕..
ခပ္စိမ့္စိမ့္ေလးျဖစ္ေနၿပီ.. ခ်စ္သူကို သတိရတယ္.. လြမ္းတယ္ဆိုတာထက္..
ေအးေအးၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးနဲ႕ သတိရတာ.. အေအးေၾကာက္တဲ့ခ်စ္သူကို
ေရႊမန္းရဲ႕ေဆာင္းတြင္းမွာ ရွိမေနေစခ်င္တာေတာ့အမွန္ပဲ.. ေတာင္ေပၚက
ထင္းရွဴးပင္နဲ႕ခ်ယ္ရီၾကားက ေျမနီလမ္းမွာေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႕အတူလက္တြဲ
ေလွ်ာက္ခ်င္တယ္.. ေဆာင္းရယ္ ႏွင္းရယ္..ကိုယ့္ခ်စ္သူရယ္..
အတူတူပါပဲကြယ္လို႕.. ခ်စ္သူေျပာတာၾကားခ်င္ပါရဲ႕..

ခ်စ္သူရဲ႕ခ်စ္သူ...

အလြမ္းကဗ်ာ (၁)

ညိဳ႕ ညိဳ႕ တိမ္ညိဳ.. ၿပိဳမလိုဆင္..

မိုးသက္ေလလွ်င္

ငိုခ်င္လက္တို႕ ...... စို႕ စို႕ မ်က္ရည္

လြမ္းဖို႕ ဖန္သည္..

တနယ္ေ၀းလို႕ ေဆြးရသည္..။

ခ်စ္သူအတြက္(၃)

အၿပံဳးေတြ ကိုယ့္အနား
အၿမဲတမ္းေ၀ပါ..

ႏွလံုးသားအေၿခထိဆင္း........

ရင္ရဲ႕အနက္ရွိဳင္းဆံုးေနရာ..
သူ႕အတြက္ေပးထားတာ။


နားလည္မႈေတြ ခင္းက်င္း

ယုံၾကည္ျမတ္ႏိုးျခင္း တပုံတပင္နဲ႕

ၾကင္သူေရ ခရီးကိုဆက္မယ္

တြဲလက္တို႕ ခိုင္ခိုင္ၿမဲေစကြယ္.....။

ေႏြႏွင္း

သူရွိတယ္ဆို...
တေလာကလုံး သူနဲ႕ တင္ျပည့္။
သူမရွိတဲ့အခါ...
အလြမ္းေတြနဲ႕ တေလာကလုံးျပည့္။

ေႏြႏွင္း

အတုအေယာင္ေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္တဲ့ဘ၀
စိတ္ညစ္ျခင္း-စိတ္ေပ်ာ္ျခင္း ကိုယ့္စိတ္ကဖန္ဆင္းမွေတာ့
ေပ်ာ္စရာကိုပဲ ျမင္ၾကည့္မယ္...
သာမန္လူျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္အတြက္
အိုမာခရမ္ လိုအပ္သေလာက္ပဲ
လိုပါတယ္.....။

ခ်စ္သူအတြက္(၁)

မိုးတစိမ့္စိမ့္ ေအးၿငိမ့္ၿငိမ့္မွာ
၀င္သက္ထြက္သက္ နာရီစက္မွ်
ဆက္ဆက္ရင္ခုန္ ရက္တို႕ စုံေသာ္
လသို႕ ့ခ်ဥ္းနင္း ႏွစ္သို ့ယြန္းမည္
ခ်စ္ျခင္းထာ၀ရတည္ေစေသာ၀္.....။

5:00 pm

အိပ္မက္တစ္ခုမက္ခဲ့တာ ေမ ၂၁ ညကေပါ့.. ကြၽန္ေတာ္က ေတာင္ေပၚေဒသတစ္ေနရာမွာ
ရွမ္းလိုလိုေတာင္ေပၚသားေတြနဲ႕ လိုက္သြားရတယ္.. သူတို႕က
ကိုယ့္ကိုဖမ္းၿပီးေခၚသြားသလိုမ်ဳိး.. အၾကမ္းပတမ္း
ႀကိဳးေတြဘာေတြတုပ္ၿပီးေခၚသြားတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ကို
သူတို႕လူေတြ၀န္းရံၿပီး ေခၚသြားခံရတာ.. ကိုယ့္ပုံစံကလည္း
အားမတန္လို႕မာန္ေလွ်ာ့ၿပီး သူတို႕နဲ႕လိုက္သြားရတဲ့ပုံစံမ်ဳိး..
သူတို႕ရဲ႕ရြာကိုေရာက္ေတာ့.. ရြာလူႀကီးလိုလိုလူတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို
တစ္ခုခုေျပာတယ္.. ၿပီးေတာ့ ဂမုန္းပင္(ကြင္းထိုးဂမုန္းပင္)ကို
ကြၽန္ေတာ့္ေရွ႕ေျမေပၚပစ္ခ်ေပးလိုက္တယ္.. ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ပါးစပ္ကေန
တစ္ခုခုေျပာၿပီး ေျမေပၚလဲေနတဲ့ဂမုန္းပင္ကို ေရနဲ႕ေလာင္းလိုက္တဲ့အခါ
အပင္ကေန ပန္းအဖူး ရုိးတံနဲ႕ခ်က္ခ်င္းထြက္လာ.. ငုံရာကဖူး.. ဖူးရာကေန
ခ်က္ခ်င္းပြင့္သြားပါတယ္.. ပန္းက ႏွစ္ပြင့္လားသုံးပြင့္လား မေျပာတတ္ဘူး..
ျဖဴေဖြးၿပီးအပြင့္ခပ္ႀကီးႀကီးနဲ႕လွတာေတာ့ မွတ္မိတယ္.. အဲလိုပန္းေတြ
ခ်က္ခ်င္းပြင့္လာတာျမင္ေတာ့ ရြာလူႀကီးလိုလိုလူနဲ႕ တျခားသူေတြ
ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္တဲ့အၾကည့္ေတြ ေျပာင္းကုန္တယ္.. အိပ္မက္က
ဒီမွာတင္ပဲၿပီးသြားေလရဲ႕.. အဲဒီအိပ္မက္မက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ..
ေနာက္ထပ္ေနာက္ထပ္ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာ
ဆက္တိုက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္.. ကိုယ့္အသားကိုယ္ဆြဲဆိတ္ၾကည့္ေတာ့လည္း အနာသားပဲ..
အိပ္မက္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လွလြန္းလို႕ ဒီအိပ္မက္ကေန လန္႕ႏိုးသြားမွာကို
စိုးရိမ္မိပါရဲ႕.. ထီးစိုင္သီခ်င္းထဲကလို "အိပ္မက္ကလွတယ္..
ဘ၀ကရုပ္ဆိုးတယ္ ထင္ေနသူကို.. ႏွစ္သိမ့္ပါရေစ... မိုးမလင္းေသးဘူး..
အိပ္ဦးလို႕.." ခပ္တိုးတိုးလာေျပာေပးေနေစခ်င္ပါရဲ႕ေလ..

Oh.... little bird!
How I wish to be like you.
Can happily fly in the sky.

No, no , dear flower.
When your friends the sun,
wind and rain lose temper,
I am in great danger.

Oh, birdie!
Is it not great to be in the sky?

No, but someday,
as you smile in a vase,
I may cry in a cage.

So,... dream not of the high
but thank and love your soil.

Moe Hein

"မီး"ဆိုတဲ့ အသံၾကားရင္ ေသြးလန္ ့မိတာ ရတနာပုံေစ်းႀကီးမီးေလာင္ၿပီးကတည္းကပါ.. အခုလည္း မေန႕ က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရုံးနဲ ့ကပ္ရပ္ Kanebo အလွကုန္မွာ မီးေလာင္ပါတယ္.. ၀ါယာေရွ့ာလို႕ ေျပာတယ္.. မီးးး မီးးး ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ရုံးကဖြင့္တဲ့ Cyber ထဲမွာ.. ကိုယ့္ဂ်ဴတီခ်ိန္မဟုတ္ေပမယ့္ လုပ္စရာရွိေနလို႕ Cyber ထဲေရာက္ေနခဲ့တယ္.. မီးလို႕အသံၾကားလိုက္တာနဲ႕ အင္တာနက္သုံးေနတဲ့သူေတြလည္း အကုန္ထျပန္ၾကတယ္.. Cyber ကေမာင္ေလးက မီးသတ္ဗူးဆြဲၿပီး အျပင္ထြက္သြားတယ္.. မီးစက္ကိုလည္း ရပ္လိုက္တယ္.. အျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နဲ႕ကပ္ရပ္မွာ မီးခိုးေတြက လုံးလို႕ .. Cyber ထဲ အေျပး၀င္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း စက္ကိုျဖဳတ္သိမ္းရင္းနဲ႕ ငါ့မွာ ဘာပစၥည္းယူစရာရွိသလဲ အေျပးအလႊားစဥ္းစားေတာ့ မေန႕က မိုးရြာလို႕ ကိုယ့္ဆီအပ္ထားခဲ့တဲ့ Laptop တစ္လုံးနဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ေတြ သတိရလိုက္ပါတယ္.. (လူဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အခ်စ္ဆုံးဆိုတာ အေရးအေၾကာင္းဆိုေပၚတာပဲ..ဟီးး ).. ကိုယ့္ပစၥည္းေတြက သုံးထပ္မွာ.. အေပၚတက္မယ္လို႕ သင္တန္းဘက္ကူးခဲ့ေတာ့ အေပၚကလူေတြ (သင္တန္းသားေတြ+ဆရာမေတြ)အားလုံး ေျပးဆင္းလာၾကၿပီ.. ဒါနဲ႕ အေပၚတန္းတက္လို႕မရဘူး.. ေအာက္မွာပဲရပ္ေစာင့္ရင္း နည္းနည္းလူပါးမွ တက္.. ေႏြရာသီကေလးတန္းဖြင့္ထားခ်ိန္ဆိုေတာ့ သင္တန္းသားေတြက ကေလးေတြခပ္မ်ားမ်ားပါ.. တခ်ဳိ႕ကေလးေတြက ေလွကားမွာတင္ရပ္ေနၾကလို႕.. ဆင္းဆင္းဆိုၿပီး လက္ကကိုင္ဆြဲထိန္း ေအာက္ကိုဆင္းခိုင္းရတယ္.. မီးစက္ပိတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေမွာင္ကလည္းေမွာင္.. မီးေလာင္တယ္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားၾကတာလည္း ပါပါလိမ့္မယ္.. ပစၥည္းယူရမယ့္အထပ္ကိုေရာက္ေတာ့ ဖိနပ္ခၽြတ္မွာ ဖိနပ္ေတြအမ်ားႀကီး.. တခ်ဳိ႕ကေလးေတြနဲ႕ ဆရာမေတြ ဖိနပ္မယူႏိုင္ဘဲ ေျပးဆင္းသြားၾကပုံပဲ.. အထဲကို၀င္ေတာ့ တံခါး၀မွာတင္ အနံ႕တစ္ခုက ႏွာေခါင္းထဲ စူးခနဲ၀င္.. ဒီအနံ႕ကို သိပ္ရင္းႏွီးတာပဲ.. ဟုတ္တာေပါ့.. သိပ္ကိုရင္နာစရာေကာင္းတဲ့အနံ႕.. တုန္လႈပ္ရတဲ့အနံ႕... ICT မီးေလာင္ေတာ့ တစ္ေနကုန္ ဒီအနံ႕က ႏွိပ္စက္ခဲ့တာ.. စိတ္ထဲမွာ ဆတ္ခနဲတုန္သြားတာသိလိုက္တယ္.. ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္လာရင္းကိစၥကို သတိရလိုက္ၿပီး ပစၥည္းေတြထားတဲ့အခန္းကို အေျပး၀င္.. Laptop ကိုေကာက္လြယ္.. ပိုက္ဆံအိတ္ေျပးယူ.. မနက္ကမွ သူငယ္ခ်င္းအႀကံဳပါးလိုက္တဲ့ သူ႕ မဂၤလာေဆာင္ဓါတ္ပုံေတြ အိတ္ထဲေကာက္ထည့္ (တိုက္က အာစီတိုက္ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ မီးမကူးလာႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႕ေပါ့ ).. ရုံးမွာ ညအိပ္လို႕ ယူလာတဲ့အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ အိပ္ရာလိပ္ကိုေတာ့ ခ်န္ထားခဲ့လိုက္တယ္.. ဒါေတြမရွိလည္း ျဖစ္တာပဲေလ.. ေမွာင္နဲ႕မည္းမည္းကို ေအာက္ထပ္အေျပးဆင္း.. ထမင္းစားခန္းအထပ္၀င္ၿပီး စာအုပ္ေတြ သယ္ရမလားစဥ္းစားေသးတယ္.. ေနာက္ေတာ့.. မသယ္ေတာ့ဘူးကြာ.. ခုေလာေလာဆယ္ ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြေတာင္ ဘယ္နားသြားထားရမွန္းမသိေသးဘူး.. ရုံးက ပစၥည္းေတြလည္း ႏိုင္သေလာက္ကူသယ္ရဦးမွာ.. စာအုပ္က ဒီအခ်ိန္မွာ အေရးမႀကီးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး.. ေအာက္ကိုဆင္းခ်လာလိုက္တယ္.. ဓါတ္ပုံေတြကို ယူလာေပးတဲ့သူငယ္ခ်င္းလက္ထဲ ထည့္ခဲ့လိုက္တယ္.. သူလည္း ဘာယူလို႕ယူရမွန္းမသိျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဓါတ္ပုံေတြသတိရလိုက္တာျဖစ္မယ္.. :)

လူေတြလည္း တရုန္းရုန္း.. ကိုယ္ကလည္း Laptop ႏွစ္လုံး ၊ အိတ္တစ္လုံးနဲ႕ စက္ဘီးနားမွာသြားရပ္ရင္း ဘယ္လုိလုပ္ရမွန္းမသိ စဥ္းစားေနတာ.. ရုံးက ပစၥည္းေတြလည္း သယ္ခ်င္ေသးတယ္.. ကိုယ့္ပစၥည္းလည္း ခ်ထားခဲ့လို ့မျဖစ္.. ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိျဖစ္ေနတုန္း.. ဖိုရမ္ကေန ခင္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေရာက္လာတယ္.. ပစၥည္းေတြ ငါ့ေပးလိုက္ေတာ့.. ရုံးပစၥည္းေတြ သယ္မယ္ဆို သြားသယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ပစၥည္းေတြရယ္.. ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ Laptop တစ္လုံးရယ္ကို ယူသြားေပးတယ္.. သူ႕အိမ္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရုံးနဲ႕ နီးေတာ့ ကံေကာင္းတာေပါ့.. ပစၥည္းေတြသယ္ၾကမယ္ဆိုေတာ့ စက္ပစၥည္းေတြထည့္ဖို႕ စကၠဴပုံးေတြ လိုလာပါေရာ.. အဲဒါေတြက အေပၚထပ္မွာ.. အေရာင္းခန္းက ညီမေလးက ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲျဖစ္ေနတုန္း.. လာ .. ယူမယ္ဆို အစ္မလိုက္ခဲ့မယ္.. မီးက ခ်က္ခ်င္းေတာ့ ဒီဘက္မေရာက္ႏိုင္ဘူး..ဆိုၿပီး အေပၚထပ္ကို ဒုတိယအေခါက္တက္ရတယ္.. ပထမတစ္ေခါက္တက္တည္းက ေျခေထာက္ေတြတုန္ၿပီး အားမရွိသလိုျဖစ္ေနတာ.. ခုတစ္ေခါက္လည္း ဒီလိုပဲ.. ဒါေပမယ့္ အေပၚကိုေရာက္ေအာင္တက္.. ဓါတ္မီးရွာၿပီး ႏိုင္သမွ် စကၠဴပုံးေတြ သယ္ခ်လာလိုက္တယ္... ကၽြန္ေတာ္တို႕ တက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္က သုံးေလးေယာက္လည္းလိုက္တက္လာလို႕ ပစၥည္းသယ္ရေလာက္ေအာင္ အဆင္ေျပတယ္ေပါ့.. စိတ္ထဲမွာေတာ့ ရတနာပုံေစ်းမီးေလာင္တုန္းကလို အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး.. ရုံးကပစၥည္းသယ္ႏိုင္သမွ်သယ္မယ္လို႕ စိတ္ထဲမွာထားထားေတာ့ အေပၚလည္းတက္ရဲခဲ့တယ္.. ရတနာပုံေစ်းမီးေလာင္တုန္းက ကိုယ့္အထပ္ ကို္ယ့္ရုံးကပစၥည္းေတြ မသယ္ႏိုင္ဘဲ မေလာင္မခ်င္း တစ္ေနကုန္ဒီတိုင္းထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့ရတာ.. ငါတို႕ မသယ္ခဲ့လိုက္ရေလျခင္းဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္က အရမ္းကိုခါးပါတယ္.. ခု သယ္ႏိုင္ခြင့္ရေတာ့ ကိုယ္ႏိုင္သမွ် သယ္မယ္လို႕ စိတ္ကူးထားေတာ့ ဘာေတြအေရးႀကီးလဲ.. ရန္ကုန္ကိုခရီးထြက္သြားတဲ့ ဆရာနဲ႕ ဆရာမက ဘာေတြအေရးႀကီးတယ္ ၊ ဘာေတြသယ္ရမယ္ေျပာလဲ ဖုန္းသတင္းကို နားစြင့္ေနရတယ္.. ဆရာမကေတာ့ တစ္ခုခုဆို လူသာအေရးအႀကီးဆုံးလို႕ မွာထားေပမယ့္ ကိုယ္ေတြက လက္လြတ္ထြက္မေျပးခ်င္တာေတာ့ အမွန္ပါ.. ေနာက္ေတာ့ အေရးႀကီးတာေတြ ျပန္တက္ယူ.. (အင္း ေရးရင္းမွ သတိရတယ္.. မီးေလာင္ေနတုန္းက အေပၚထပ္ကို တက္လိုက္ဆင္းလိုက္လုပ္ခဲ့တဲ့အေခါက္ေရက နည္းမွ မနည္းပဲ)..

အေရာင္းခန္းနဲ႕ Cyber က ပစၥည္းေတြေရႊ႕.. အေရးထဲ.. မီးသတ္ကလား ဘယ္အဖြဲ႕ကလည္းမသိ.. လူတစ္ေယာက္က ပစၥည္းေတြသယ္မေနနဲ႕.. မီးက ႏိုင္တယ္.. ပ်က္ဆီးတာပဲ အဖတ္တင္မယ္ဘာညာနဲ႕ လာေဟာက္ေနတာ.. စိတ္ထဲကေတာ့ ေထာင္းခနဲပဲ..ကိုယ္က လူငယ္မို႕ သာျပန္မေျပာျဖစ္လိုက္တာ.. မီးကိုႏိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့စကားက ဘယ္ေလာက္မ်ား ယုံစားလို႕ ရႏိုင္ပါမလဲ.. တကယ္မႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း မထင္ခဲ့လို႕လို႕ ဆိုတဲ့စကားနဲ႕တင္ ကိုယ္ေတြက ခံလိုက္ရမွာ.. တစ္ခါခံရဖူးတဲ့လူေတြအေနနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ ဒုတိယတစ္ခါ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူးဆုိတဲ့စိတ္က ပိုျပင္းထန္လာပါတယ္.. မီးသတ္ကားေတြ ထပ္ေရာက္လာတာ.. မီးၿငိွမ္းေနတာသိေပမယ့္ အဲဒါကို အေရးမလုပ္အားပါဘူး.. ေရာက္လာတဲ့ကားေတြေပၚ ပစၥည္းေတြ ကူတင္.. မီးအေျခအေနေစာင့္ၾကည့္.. အေရာင္းခန္းက ပစၥည္းေတြ အကုန္သယ္ၿပီးမွ မီးက လုံးလုံးၿငိမ္းသြားပါတယ္.. ဟားဟား.. တကယ္ပါပဲ.. မီးလည္းၿငိမ္းသြားေရာ လူေတြလည္း ေျခကုန္လက္ပန္းက်.. မီးေလာင္ေနတုန္းက သိပ္သတိမထားမိတာ.. မီးၿငိမး္သြားေတာ့မွ ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနၿပီး ကိုယ့္ရင္ခုန္သံကိုယ္ ျပန္ၾကားေနရတဲ့အထိ စိတ္ကအရမ္းလႈပ္ရွားေနပါေရာလား.. ကဲ.. မီးၿငိမ္းသြားၿပီဆိုေတာ့ အၿပီးသတ္အေျခအေနခဏေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ပစၥည္းေတြ ျပန္ေနရာခ်ရပါတယ္.. အေရာင္းခန္းက အဓိကေပါ့.. Cyber ဘက္ကို Service က ေယာက်္ားေလးေတြ၀င္.. အေရာင္းခန္းကို ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ အေရာင္းခန္းက ညီမေတြ ၊ Copier ခန္းဘက္က ညီမေတြ၊ Training Reception ကအစ္မေတြနဲ႕ ပစၥည္းေတြ ျပန္ထား.. အေရာင္းခန္းက ညီမကို ေနာက္မိေသးတယ္.. ေနာက္တစ္ခါ အေရာင္းခန္းက ပစၥည္းေတြ ကူရွင္းဖို႕လိုတယ္ဆို ေအးေအးေဆးေဆးေျပာပါဟယ္.. လာကူေပးပါ့မယ္.. ခုလိုေတာ့ အလန္႕တၾကားႀကီးမလုပ္စမ္းပါနဲ႕ လို႕.. ဟူးးး ေမာခဲ့ရတဲ့ ဒုတိယအႀကိမ္မီးအေတြ႕ အႀကံဳပါ.. ဒီတစ္ခါေတာ့ အားလုံးၿပီးဆုံးသြားတဲ့အခ်ိန္ ဆက္မေမာရလို႕ ဘယ္သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္မွန္းမသိ.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

ဒီေန႕ ကၽြန္ေတာ့္အခ်စ္ဆုံးလူေတြထဲက တစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႕ပါ.. အခုေမြးေန႕မွာေတာ့ သူကိုယ္တိုင္က လူခ်စ္လူခင္မ်ားတဲ့သူျဖစ္၊ ျမန္မာျပည္မဟုတ္တဲ့ေနရာမွာ ေနသားက်ေနေလာက္ၿပီလည္းျဖစ္လို႕ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေမြးေန႕ျဖစ္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္.. ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ဘာေပးရမလဲဆိုတာ အရင္ရက္ေတြကတည္းက ႀကိဳတင္စဥ္းစားခဲ့တာ.. မနက္ခင္းက ေတာင္ေပၚကိုျပန္သြားျဖစ္တဲ့အတြက္ မနက္ခင္းအတြက္လက္ေဆာင္ မေပးျဖစ္ေတာ့ပါဘူး.. ဘ၀ဆိုတာ ႀကံစည္တိုင္းလည္းမျဖစ္.. မႀကံစည္လည္းဘဲ ျဖစ္တတ္ပါသတဲ့.. ႀကံစည္တိုင္းမျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အစီအစဥ္တစ္ခုျဖစ္သြားတယ္.. အဲဒီလက္ေဆာင္မေပးရလည္း ႀကိဳတင္စဥ္းစားထားတာထဲက ေနာက္တစ္ခုကို ေပးျဖစဖို႕ ဒီပို႕စ္ေလးတင္ျဖစ္တာပါ..

စာဖတ္ပ်င္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေရ.. ဒီပို႕စ္ကိုေတာ့ ၿပီးေအာင္ဖတ္ေပးပါ..

ခ်စ္ခင္သူေတြ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ဆိုျပခ်င္တယ္... အဲဒီသီခ်င္းထဲက စာသားတခ်ဳိ႕ကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္သေဘာက်ပါတယ္.. သီခ်င္းက ေခတ္ေဟာင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ပါ.. တစ္ေက်ာ့ႏွစ္ေက်ာ့ေတးကိုသီတဲ့.. ဆရာမင္းသု၀ဏ္ရဲ႕ ပန္းေကာက္ကဗ်ာေလးနဲ႕ အစပ်ဳိးထားပါတယ္.. ဒီသီခ်င္းဟာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္၀င္သီခ်င္းလည္း ျဖစ္တယ္.. တစ္ေက်ာ့ႏွစ္ေက်ာ့ေတးကိုသီ ဇာတ္ကားထဲမွာ အဆိုေတာ္တင္တင္ျမ ဆိုထားတဲ့သီခ်င္းပါ.. ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသိၿပီးသားျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္.. တင္တင္ျမဟာ သူ႕ခ်စ္သူ၀င္းဦးကို ညီမျဖစ္သူခ်ဳိၿပံဳးကလုယက္ျခင္းခံရၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ သူဟာေမြးစားသမီးလို႕ သိလိုက္ရတယ္.. အေမရင္းကိုလိုက္ရွာၿပီးေတြ႕ေတာ့လည္း ႏွင္ထုတ္ခံရတယ္.. ညီမျဖစ္တဲ့ခ်ဳိၿပံဳးရဲ႕အမုန္းကိုလည္း သူရပါတယ္(၀င္းဦးကို လုတုန္းကလုၿပီး ၀င္းဦးက သူ႕ကိုမခ်စ္လာေတာ့ အစ္မျဖစ္တဲ့သူကို ေဒါကန္တာပါ).. ခ်စ္သူလည္းရႈံး၊ မိဘလည္းမဲ့၊ ေမြးစားအိမ္ကညီမရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကိုလည္းမရတဲ့ တင္တင္ျမက ဒီသီခ်င္းေလးကို ေနာက္ဆုံးဇာတ္၀င္ခန္းမွာ ဆိုသြားတာပါ.. သီခ်င္းစာသားေတြထဲက..

"ကၽြန္မတို႕ငယ္ငယ္ အမိရယ္အဖရယ္ဘ၀၀ယ္စုံစုံညီ

ခ်စ္သဒၶါေလာင္း ေမတၱာအေပါင္း

ခ်စ္ေၾကာင္းကုန္စင္သည္.. ခ်စ္ေၾကာင္းကုန္စင္သည္

တစ္မိတစ္၀မ္းခ်မ္းျမလွ်မ္းပ ဘယ္သူ႕မွ မမွ်မေ၀

ရေလလိုေလ ျဖစ္ခဲ့မိပါသည္….

သစၥာအၿမဲ မရမေနအထိသာ…

ေမတၱာ အသည္းမွ်ေ၀ၾကည့္ကာ သိရတာ စာနာၿပီ..

အျဖစ္ဇာတ္နမူ စုံလင္..မေမ့သည္

အခ်စ္ငတ္သူေတြ တစ္ပုံတပင္ေတြ႕ရပါၿပီ

ခ်စ္တတ္သူေဆြ ဂုဏ္အဂၤါကပဲ

အသည္းေတြ…ခြဲေ၀… ေပးႏိုင္ရပါမည္

ေမတၱာယူေတာ့ ေမတၱာေပး

ေတးအဓိပၸာယ္ အသြယ္သြယ္ထူးတလီ

ေက်းဇူးတင္ရပါေစမည္" .. ဆိုတဲ့အပိုဒ္ရယ္.. ေနာက္တစ္ပိုဒ္က..

"ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကၽြန္မတို႕ေလ..

ခ်စ္ေလသူကို.. ခ်စ္ေလသူကို..

ကိုယ္ကတဖန္ ျပန္လည္ခ်စ္တတ္ၾကပါေစအတည္…

ဘ၀ေတးဆိုလွ်င္ ခဏေလးမဆိုခ်င္

ေက်ာ့ေက်ာ့လြင္မွ အသြင္လွပါေလမည္

သို႕ေသာ္လည္း… မုန္းေတးတစ္ခါေက်ာ့လွ်င္

ခ်စ္ေတး တစ္ခါႏွစ္ခါ.. သုံးခါေလးခါ..

အခါခါေက်ာ့ေစခ်င္ပါသည္.. အခါခါေက်ာ့ေစခ်င္ပါသည္.." .. စာသားေလးေတြက သိပ္လွပါတယ္..

လူေတြမွာ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႕ အမ်ဳိးအစားခြဲၾကည့္ရင္ ခ်စ္တတ္တဲ့သူ-မခ်စ္တတ္တဲ့သူ ၊ ခ်စ္ျခင္းကိုရေအာင္လုပ္တတ္တဲ့သူ-ရေအာင္ မလုပ္တတ္တဲ့သူ၊ ရရွိၿပီးသားခ်စ္ျခင္းေတြ တည္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းတတ္တဲ့သူ-မထိန္းသိမ္းတတ္တဲ့သူ၊ အခ်စ္ခံရျခင္း-ခ်စ္ရျခင္းမွာ ေရာင့္ရဲႏိုင္သူနဲ႕ မေရာင့္ရဲႏိုင္သူ.. စသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ခြဲျခားၾကည့္မိတယ္.. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်စ္ဆုိတာ မူလက ဘာအေရာင္မွမရွိၾကည္လင္တဲ့သေဘာသာရွိမယ္ (တရားသေဘာနဲ႕ၾကည့္ရင္ေတာ့ တစ္မ်ဳိးျဖစ္မယ္ေပါ့ေလ).. အခ်စ္ျဖစ္တည္တဲ့ ေနရာ(လူ)အေပၚမူတည္ၿပီး အခ်စ္ဟာ အေရာင္ေတြ ေျပာင္းသြားတတ္ပါတယ္.. ခ်စ္ျခင္းျဖစ္ေပၚတဲ့ လူေပၚမူတည္ၿပီး အခ်စ္ရဲ႕တန္ဖိုးကလည္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုတဲ့အခ်စ္ဟာ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း၊ မိသားစုခ်င္း၊ ခ်စ္သူခ်င္းခ်င္း အားလုံးၾကားမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့အခ်စ္ပါ.. လူနွစ္ဦး(လူအခ်င္းခ်င္း) ၾကားကအခ်စ္ဟာ ခ်စ္တတ္ျခင္းနဲ႕ ထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့အစြမ္း-ေရာင့္ရဲႏိုင္စြမ္းေပၚမူတည္ၿပီး တည္တံ့ျခင္းအခ်ိန္ကြာပါလိမ့္မယ္.. (မိဘနဲ႕ သားသမီးၾကားကအခ်စ္က ခၽြင္းခ်က္ေပါ့ေလ).. ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကို တည္တံ့ေအာင္ထိန္းသိမ္းၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုမွ လက္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္.. မုန္းဖို႕ဆိုတာ လြယ္တယ္မဟုတ္လား.. ကိုယ့္အေပၚသူလုပ္ဖူးတဲ့အမွားေတြ ထပ္ခါထပ္ခါျမင္ပစ္လိုက္တာနဲ႕ အမုန္းတရားဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းပြားသထက္ပြားလာႏိုင္တာပဲ.. တကယ္ခ်စ္ဖို႕ဆိုတာ ခက္ခဲပါတယ္..

တစ္ဖက္သားကို ျပန္ခ်စ္တဲ့ေနရာမွာလည္း တစ္ဖက္ကလိုခ်င္တဲ့ပုံစံနဲ႕မဟုတ္ရင္ေတာင္ တျခားပုံသ႑ာန္မ်ဳိးနဲ႕ ခ်စ္ႏိုင္ပါေသးတယ္..

ခ်စ္သူခင္သူမ်ားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေရ… အခ်စ္ငတ္သူေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္ရွိေနေလေတာ့ ကိုယ့္ကိုခ်စ္ေလသူကို ကိုယ္ကတဖန္ ျပန္လည္ခ်စ္တတ္ပါေစ… မုန္းေတးတစ္ခါေက်ာ့မိရင္ ခ်စ္ေတးေတြ အခါခါဆိုႏိုင္ပါေစလို႕… အျဖစ္အပ်က္မ်ားစြာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားစြာထဲက ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းသေဘာတစ္ခုကို ေမြးေန႕လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေ၀မွ်လိုက္ပါရေစ.. Happy Birthday, May Zin!!

စာတစ္အုပ္ရဲ႕ လြမ္းခ်င္း

ပထမဆုံးနဲ႕ ေနာက္ဆုံးလို႕ ့ရြယ္ရည္
ပန္းနံ႕ ေမႊးေမႊး ေခါင္းအုံးေဘးကေနရာေလးကို စြန္ ့ခဲ့ၿပီ...
နဖူးစြန္းမွာ ပိုင္သူရဲ ့အမည္တပ္
အေနာက္မွ အေရွ႕ သို႕ ့ခရီးထြက္....။

တိုက္ခိုက္မႈအနည္းဆုံးယာဥ္ထက္
ယာယီလက္မွာ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္....
၀ါးလုံးမကြဲ အၿပံဳးမစဲေစ
အသက္သြင္းသူရဲ႕ ေစတနာေတြ
တစ္မ်က္ႏွာခ်င္း လွစ္ဟေျခြ
ေႏြေနမွာ ေလေျပမေသြးႏိုင္လည္း
စိတ္ႏွလုံးေတြ ၾကည္ေစ ေအးေစ.....။

ေတေလလိုလြင့္ ေျမမွာပင္ေမြ႕ ခ်င္လည္း
ပန္းတစ္ပြင့္အိပ္မက္ အသက္ဆက္ရေအာင္
ၿငိဳျငင္မွာလည္း သိေန...
မလိုခ်င္ရင္လည္း ရွိေစ..
ေသေရးရွင္ေရးအျဖစ္ အေရးမႀကီးတဲ့ေကာင္အေနနဲ ့
ထားရာမွာေနျဖစ္ေတာ့မယ္
မင္းလက္က အယုအယေတြ
ခပ္ဖြဖြအနမ္းေလးေတြ
ပန္းစုံသင္းတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြ
လြမ္းးး လြမ္းတယ္ေလေလ့... ပန္းကေလးေရ...။

ေႏြႏွင္း
5:00 pm to 7:10 pm

ဆည္းဆာဆိုရင္ ေန၀င္ခ်ိန္ကိုပဲ ေျပးျမင္တတ္ၾကပါတယ္.. မေန႕က ေမလထုတ္ သူရဇၹမဂၢဇင္းဖတ္မိေတာ့မွ ဆည္းဆာခ်ိန္ေလးမ်ဳိးရွိတဲ့အေၾကာင္း သိရတယ္.. စာေရးသူအမည္က စရဏပါ.. ဆည္းဆာဆိုတာ “ကူးေျပာင္းခ်ိန္”လို႕ အဓိပၸာယ္ရွိပါသတဲ့.. ဆည္းဆာအမ်ဳိးအစားေလးမ်ဳိးက အရုဏ္ဦးဆည္းဆာ (ညဥ့္အေမွာင္ေပ်ာက္ ေန႕အလင္းသို႕ ကူးေျပာင္း၀င္ေရာက္ခ်ိန္) ၊ မြန္းတည့္ဆည္းဆာ (မနက္ခင္းကေန မြန္းလြဲခ်ိန္ကို ကူးေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္) ၊ ေန၀င္ဆည္းဆာ (ေန႕အခ်ိန္မွ ညဥ့္ဦးယံသုိ႕ ကူးေျပာင္းခ်ိန္) ၊ သန္းေခါင္ယံဆည္းဆာ (ညဥ့္ဦးယံအခ်ိန္မွ ညဥ့္လယ္ယံသို႕ ကူးေျပာင္းခ်ိန္) ဆိုၿပီး ေလးမ်ဳိးရွိတယ္လို႕ မွတ္သားရပါတယ္.. ျမန္မာစာက၀ိမ်ားအတြက္မဟုတ္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္လို ဆည္းဆာအမ်ဳိးအစားေတြ ခြဲျခားမသိေသးေသာ လူမ်ားအတြက္ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ.. ခုေျပာသြားတဲ့ဆည္းဆာအခ်ိန္ေတြကို အဂၤလိပ္လို စကားလုံးမ်ားရွိမယ္ထင္ပါတယ္.. ေ၀မွ်ေပးႏိုင္ရင္ ေကာင္းပါမယ္.. ကၽြန္ေတာ္သိတာေတာ့ dawn နဲ႕ sunset ..

မႏၱေလးကို အလည္ျပန္လာတဲ့ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္က ညည္းညဴပါတယ္.. လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ခ်င္လို႕ လိုက္ရွာလိုက္ရတာ.. ဘီယာဆိုင္ေတြက မႈိလိုေပါက္.. လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြက ၾကားညပ္ၿပီး ေပ်ာက္ေနတယ္တဲ့.. ကၽြန္ေတာ္တို႕လမ္းထဲ ရွမ္းေခါက္ဆြဲဆိုင္ေလးက တရုတ္မလည္း ရွမ္းဆိုင္ဆက္မဖြင့္ေတာ့ဘူး.. ဘီယာနဲ႕ အကင္ဆိုင္ သြားဖြင့္ေနၿပီတဲ့.. ရုံးနားက မင္းသီဟလက္ဖက္ရည္ဆိုင္ဖြင့္သြားတဲ့ အရင္ေနရာမွာ ဘီယာဆိုင္က ဟီးလို႕.. ရုံးကအျပန္ လမ္းတေလွ်ာက္လည္း ဘီယာဆိုင္ေတြက မီးေရာင္စုံတလက္လက္နဲ႕ ဆိုင္ကယ္အျပည့္ပါပဲ.. ဒါဟာ ေကာင္းျခင္းလကၡဏာလား ဆိုးျခင္းလကၡဏာလား.. ေကာင္း၏ ဆိုး၏ ယတိျပတ္ေျပာလို႕ ရပါ့မလား စဥ္းစားမိပါတယ္.. ဘာသာေရးရႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ေတာ့ ကံတစ္ပါးက်ဳိးဖို႕အခြင့္အေရးမ်ားလာတယ္ ေျပာရမွာပဲ.. စင္တင္ေတးဂီတဘာညာပါလာရင္ အင္း.. က်ဳိးမယ့္ကံေတြ ေနာက္ထပ္တိုးလာမယ္.. ဆိုေတာ့ ဘာသာေရးဘက္ကၾကည့္ရင္ မေကာင္းဘူးလို႕ အေျဖထြက္မယ္လို႕ ယူဆပါတယ္.. ဒါျဖင့္ က်န္းမာေရးကၾကည့္ရင္ေရာ.. တေလာေလးက planet မွာ ဘီယာဟာ အရုိးကိုသန္မာေစၿပီး အရုိးနဲ ့ပတ္သက္တဲ့ေရာဂါေတြ ကာကြယ္ေပးတယ္ဆိုတဲ့သတင္း ဖတ္လိုက္ရပါတယ္.. အလြန္အကၽြံဆိုရင္ေတာ့ သူလည္း ဆိုးက်ဳိးရွိမယ္လို႕လည္းသတိေပးထားပါတယ္.. ဒါဆို ဘီယာဆိုင္ေတြေပါလာတာ ႀကိဳဆိုရမလားေပါ့.. အရုိးကို သန္မာေစတယ္ဆိုတာကိုး.. အာရွဖြားအမ်ဳိးသမီးအမ်ားစုက အရုိးႂကြပ္ဆတ္တာ၊ အရုိးပြေရာဂါျဖစ္လြယ္ပါသတဲ့.. ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတာင္ ဘီယာစြဲေသာက္ၾကည့္ရေတာ့မလား ေတြးမိေသးတယ္.. ဘီယာတစ္ဂ်ားကို ၅၀၀ က်ပ္ပဲဆိုတာကိုး.. ဒါေပမယ့္ ဘီယာဗိုက္ဆိုတာ မ်က္စိထဲျမင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဲဒီအေတြးကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္ပါတယ္.. း) ဘီယာကို မေသာက္ဖူးလို႕ ဘီယာေသာက္ဖူးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမးၾကည့္ပါတယ္.. ပထမႏွစ္ခြက္ေလာက္ပဲ အရသာရွိတယ္.. ဒါေတာင္ ဘီယာကလည္း ေအးစိမ့္ေနမွ၊ ထည့္တဲ့ခြက္ကလည္း ေရခဲစိမ္ခြက္မွ ေသာက္လို႕ေကာင္းပါသတဲ့ .. အဲလိုဆိုရင္ေတာ့ လူက လန္းဆန္းတက္ႂကြသြားတယ္ဆိုပဲ.. (ေမးထားမိတဲ့ ဘီယာေသာက္နည္းပါ ) ႏွစ္ခြက္ထက္ေက်ာ္ရင္ေတာ့ ရီတီတီျဖစ္လာတဲ့အတြက္ မူးတာကိုမႀကိဳက္ရင္ ႏွစ္ခြက္က အေကာင္းဆုံးပါတဲ့.. ဘီယာဟာ ဗိုက္ရႊဲတာေလာက္ကလြဲၿပီး ထူးထူးေထြေထြမၾကားဖူးေတာ့ က်န္းမာေရးရႈေထာင့္ကၾကည့္ရင္ ဘာမွသိပ္ေျပာစရာမရွိသလိုပါ.. ဒါေပမယ့္ ဘီယာနဲ႕ တြဲေရာင္းတဲ့အကင္ကေတာ့ ျပသ၁နာရွိပါတယ္.. ကာဗြန္ေတြလႊမ္းထားတဲ့ အကင္ေတြဟာ ကင္ဆာျဖစ္ႏိုင္ေျခပိုမ်ားတဲ့အေၾကာင္း ဆရာ၀န္ေတြနဲ႕ က်န္းမာေရးစာေစာင္ေတြမွာ ဖတ္ဖူးပါတယ္.. ဆိုေတာ့ အကင္ေတြအေရာင္းမ်ားလာတာ က်န္းမာေရးရႈေထာင့္အရ မေကာင္းဘူးလို႕ ျမင္မိပါတယ္.. ဘီယာဆိုင္ဆိုတာ အရင္က ေယာက်္ားေလးပဲ အထိုင္မ်ားလိမ့္မယ္.. ေနာက္ပိုင္းက် တျခားအစားအေသာက္ (မာလာဟင္း၊ အကင္..စတာေတြ )ရလာေတာ့ မိန္းကေလးေတြပါ ထိုင္ၾကတယ္.. အကင္အစားမ်ားမယ့္သူက မိန္းကေလးေတြလို႕ မွန္းၾကည့္မိပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ ဘီယာဆိုင္ထိုင္ဖူးတယ္.. ဘီယာမေသာက္ဘဲ အကင္စားလိုက္ ၊ ဟင္းစားလိုက္ လုပ္ခဲ့ၾကတာဆိုေတာ့ေလ.. ဘီယာေတာ့ ေတာ္သင့္ရုံေသာက္ခ်င္ေသာက္.. အကင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးမစားမိေအာင္ သတိထားၾကပါလို႕ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္.. လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ယဥ္ေက်းမႈကေန ဘီယာဆိုင္ယဥ္ေက်းမႈကိုေျပာင္းေနတဲ့ အကူးအေျပာင္းကာလမွာ သတိထားစရာေတြပါ..

font ေျပာင္းဖို႕ စဥ္းစားေနတာၾကာၿပီ.. ဘေလာ့ဘက္ကို မလွည့္ႏိုင္ခဲ့တာ.. ဘေလာ့ကို မကလိတာၾကာေတာ့ ဘာေတြလုပ္ရမွန္း မမွတ္မိေတာ့ဘူး.. ပို႕ စ္အစမ္းတင္ၾကည့္ၿပီး အဆင္ေျပတယ္ဆိုရင္ အရင္ပို႕စ္အေဟာင္းေတြပါ ၀င္းကေလာေဖာင့္ကေန ျပန္ေျပာင္းၿပီး ျပန္တင္မယ္စိတ္ကူးမိပါတယ္.. လာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..

မေန႕က...

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္သြားခ်င္တဲ့ဘုရားကို မနက္ေစာေစာထၿပီး လိုက္ပို႕ျဖစ္ပါတယ္.. ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ေတြမွာခ်ိန္းဖို႕ရာ မလြယ္ေတာ့ တျမန္မေန႕ကတည္းက ညဘက္ရုံးမွာအိပ္လိုက္ၾကတယ္.. မနက္ထေတာ့ မီးကမလာ.. ရာသီဥတုကလည္း ပူတာလိုလို ေအးတာလိုလိုနဲ႕.. ေနက ေတာ္ေတာ္နဲ႕မထြက္.. ေမွာင္နဲ႕မည္းမည္း.. မနက္ ၅ နာရီ၊ ၅ နာရီခြဲဆိုတာ မနက္အေစာထၿပီးသြားလာေနက်လူေတြအတြက္ ဘာမွမဟုတ္ဘူးေပါ့.. ကိုယ္ေတြက မနက္အေစာထ ခရီးသြားလာတာမ်ဳိး သိပ္ရွားတာကိုေနာ္.. သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကလည္း တစ္ေယာက္က မနက္အား.. တစ္ေယာက္က ညေနမွအား.. စေန တနဂၤေႏြက် ကိုယ္ကမအားဆိုေတာ့ အားတဲ့အခ်ိန္ခ်ိန္းလိုက္ၾကတာ မနက္အေစာႀကီးျဖစ္ကေရာ.. သြားရမယ့္ေနရာကလည္း ၿမိဳ႕ျပင္မွာ.. ေနမထြက္ေပမယ့္ အလင္းေလးနည္းနည္းရွိပါတယ္ ၊ လမ္းသြားရင္း မိုးလင္းသြားလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္ကယ္တစ္စီးနဲ႕ထြက္ခဲ့ၾကတယ္.. အေနာက္က်ဴံး.. လူရွင္းတယ္.. အေအးက ပုံမွန္ပဲ.. ေျမာက္က်ဴံးဘက္ေရာက္.. ေဂါက္ကြင္းဘက္အသြားလမ္း (မတၱရာလမ္း ) ေကြ႕လိုက္တဲ့အခ်ိန္ အားးးး ေအးလိုက္တာ.. အေႏြးထည္က ကုတ္တစ္ထပ္တည္း၀တ္လာမိတာ.. ဆိုင္ကယ္စီးရင္း ခ်မ္းလာတယ္.. ေမးေတာင္ နည္းနည္းရုိက္ခ်င္ခ်င္ရယ္.. မန္းေတာင္ရဲ႕အရိပ္နဲ႕ ေဂါက္ကြင္းဘက္နားက သစ္ပင္ေတြေၾကာင့္ ေႏြေရာက္တာေတာင္ ေအးေနတာ.. ပုံမွန္ မႏၲေလးေႏြဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ ဒီေလာက္ေအးလိမ့္မလဲ.. ရာသီဥတုက ဘာႀကီးျဖစ္ေနမွန္းကို မသိတာ..

ဂ်ီတီစီေက်ာင္းသြားတဲ့နားေရာက္ေတာ့ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ကိုေတြ႕တယ္.. ေရႊက်င္ေကြ႕အေက်ာ္ေပါ့.. ကိုယ္သြားဖူးမယ့္ဘုရားက ဂ်ီတီစီေက်ာင္းနဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ.. စစ္ေဆးေရးဂိတ္ကို ေက်ာင္းသြားတဲ့လမ္းအ၀င္၀မွာ ဘာလို႕မ်ားထားတယ္မသိဘူးလို႕ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာပါတယ္.. အႏၲရာယ္မ်ားတယ္.. ကားရပ္တာေတြ ၊ သြားတာေတြနဲ႕.. ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႕.. အ၀င္လမ္းက ကတၲရာလမ္းမို႕ နည္းနည္းေတာ္ေသးတယ္.. အဲဒီဘက္က ျမဴပိုထူသလိုပဲ.. ေရႊေရာင္တ၀င္း၀င္းနဲ႕ ေစတီကိုျမင္တယ္.. အ၀င္မုခ္ဦးက ခပ္ေမွာင္ေမွာင္.. ေ၀လီေ၀လင္းအခ်ိန္ဆိုေတာ့ ဘုရားဖူးေတြလည္းမရွိ.. လမ္းသြားလမ္းလာလည္းသိပ္မရွိ.. ဒီဘုရားျဖစ္မွာပဲဆိုၿပီး ေျပာေျပာဆိုဆို ဆိုင္ကယ္ကိုေကြ႕ၿပီး၀င္ခ်လိုက္ေတာ့ အတူပါလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ထေအာ္ပါတယ္.. ဟယ္..ဟယ္.. လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ.. ငါ ေၾကာက္တယ္တဲ့.. ဒုေကၡာ.. သူသြားခ်င္တယ္ဆိုလို႕ လုိက္ပို႕တာ.. ကြၽန္ေတာ္လည္း ၀င္ၿပီးမွေတာ့ မထူးဘူး.. အထဲထိဆက္၀င္လိုက္တယ္.. မ်က္လုံးကလည္း ဘုရား၀တ္ျပဳလို႕ရမယ့္ေနရာ လိုက္ရွာ.. ဇရပ္ႀကီးႀကီးတစ္ေဆာင္ေတြ႕လို႕ အဲဒီနားမွာ ဆိုင္ကယ္ရပ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို နည္းနည္းအကဲခတ္.. ဘုရား၀င္းရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္ေလာက္မွာလည္း ဇရပ္လိုလို ဓမၹာရုံလိုလုိဟာေတြ႕တယ္.. ဘုရား၀င္းထဲမွာ ကားေတြေရာ ၊ ႏြားေတြေရာဗ်ာ... ဘုရားနားက သစ္ပင္မွာ ႏြားႏွစ္ေကာင္ႀကိဳးခ်ည္ထားတယ္.. ကားက ႏွစ္စီးေလာက္ေပါ့.. ကား၀ပ္ေရွာ့လာဖြင့္ထားတာလားမသိလို႕ သူငယ္ခ်င္းက ထင္ေၾကးေပးတယ္.. ႏွစ္ေယာက္သား ဟိုဒီၾကည့္ေနတုန္း ဇရပ္ေပၚအိပ္ေနတဲ့သူက ျခင္ေထာင္မ,ၿပီး ထၾကည့္တယ္.. ဆိုင္ကယ္သံၾကားလို႕ ႏိုးလာတယ္မွတ္တယ္... ဒါနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခပ္တည္တည္နဲ႕ ဒီဘုရားက ဘာဘုရားေခၚလဲလို႕ေမးလိုက္တာ.. ေလာကမာရဇိန္ဆိုလားဘာလားမသိ.. ျပန္ေျဖတယ္.. မဟုတ္ဘူး အရပ္ေခၚကိုေမးတာဆိုေတာ့.. မယားႀကီး မယားငယ္ဘုရားတဲ့ (ဘုရားႀကီး ဘုရားေလးလို႕လည္း ေခၚပါတယ္ ).. ဒါက မယားႀကီးဘုရားလားဆိုေတာ့ ဟုတ္တယ္တဲ့..

ဘုရားေပၚတက္လို႕ရလားဆိုေတာ့ မရဘူးတဲ့.. ေအးေရာ.. ေအာက္မွာလည္း ထိုင္စရာမရွိ.. ဇရပ္ေပၚမွာလည္း လူအိပ္ေနတာကိုေနာ္.. အဲဒီေပၚမွာ ဘာေတြရွိမွန္းလည္း ကိုယ္မွမသိတာ.. ေစတီတည္ထားပုံကလည္း ပုဂံဘက္က ေရႊစည္းခုံဘုရားလို ပုံစံမ်ဳိးနဲ႕.. ေစတီေျခရင္းကေန အေပၚကို ေလွကားလုပ္ထားတယ္.. ေလွကားကို အုတ္ျမင့္ျမင့္နဲ႕ခံၿပီးလုပ္ထားတာ.. ဘုရားေပၚ မိန္းမတက္လို႕မရေအာင္ထင္ပါရဲ႕.. ဓမၹာရုံလိုလိုေနရာမွာ ဘုရား၀တ္ျပဳလို႕ရမလားလို႕ စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႕ သြားၾကည့္ေတာ့ တံခါးပိတ္ထားတယ္.. အထဲမွာ ၃၇ မင္း နတ္ရုပ္ေတြနဲ႕.. အဲဒီထဲက ေခြးေတြက ထ,ေဟာင္ပါေရာ.. ေခြးေဟာင္သံၾကားေတာ့ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ထြက္လာတယ္.. သူလည္း အိပ္ရာထလာတာ.. (ျဖစ္ရေလ) ကြၽန္ေတာ္တို႕လည္း အားနာတာနဲ႕.. ရတယ္ ရတယ္.. တံခါးမဖြင့္ေတာ့နဲ႕.. အျပင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ဘယ္နားမွာ ဘုရား၀တ္ျပဳလို႕ရမလဲလို႕ေမးေတာ့.. အုတ္ေလွကားေပၚမတက္ခင္ ေလွကားရင္းကေန ၀တ္ျပဳလို႕ရတယ္တဲ့.. ဟူးးးး ဒါနဲ႕ လာရာလမ္းျပန္လွည့္ၿပီး ဘုရား၀တ္ျပဳႏိုင္မယ့္ေနရာရွာ.. ေျမာက္ဘက္မုခ္ေလွကားရင္းမွာ ဘီလူးႏွစ္ေကာင္ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတယ္.. အုတ္ခုံအျမင့္ႀကီးေပၚလည္း ဘယ္လိုမွတက္ရမွာမဟုတ္လို႕ ေျမႀကီးေပၚ ဖိနပ္ေလးခု.. ဘုရား၀တ္ျပဳၿပီး ေနာက္ဘုရားတစ္ဆူကို ကူးခဲ့တယ္..

ေနာက္တစ္ဆူကလည္း အဲဒီဘုရားနဲ႕ ကပ္ရပ္၀င္းကပဲ.. ပုံသ႑ာန္ေရာ ဘာေရာ အကုန္အတူတူပဲ.. ထုံးသကၤန္းကပ္ထားတာရယ္ ၊ ထီးအသစ္တင္ထားတာရယ္ပဲ ကြာတယ္.. သူငယ္ခ်င္းက သူ႕အသိ ထီးတင္တဲ့ဘုရားက ဒီဘုရားျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕ ေျပာပါတယ္.. အဲဒီကေတာ့ အုတ္ခုံသိပ္မျမင့္လို႕ အုတ္ခုံေပၚတက္ ၊ ေလွကားရင္းမွာ ဘုရား၀တ္ျပဳ ပုတီးစိတ္ၿပီး ဘုရား၀င္းထဲပတ္ၾကည့္တယ္.. ပန္းနံ႕ရလို႕ ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ တမာပင္ေတြေတြ႕တယ္.. တမာေတြပြင့္ခ်ိန္မို႕ မနက္ခင္းေလမွာ တမာနံ႕ေလးက သင္းေနတာပဲ.. သူငယ္ခ်င္းက အိပ္မက္ထဲမွာဖူးရတဲ့ဘုရားနဲ႕ တူေတာ့တူတယ္.. ဒါေပမယ့္ ဘုရား၀င္းထဲမွာ ေရမရွိဘူးတဲ့.. အန္.. နင္ကလည္း ခုေခတ္နဲ႕ အရင္ေခတ္တူမလား.. အရင္တုန္းက ဒီဘက္ေတြ ေရရွိခ်င္ရွိမွာေပါ့လို႕ ... ေရာက္တက္ရာရာေျပာရင္း ျပန္ခဲ့ဲၾကတယ္..

ကတၲရာလမ္းကလည္း ဘုရားႀကီးေရွ႕ (ဂ်ီတီစီေက်ာင္းေရွ႕)ထိပဲ ခင္းထားတာ.. ဘုရားေလးဘက္ကိုသြားေတာ့ ေက်ာက္ခင္းလမ္းပဲရွိတယ္..ဘုရား၀င္းႏွစ္ခုက ကပ္ရပ္ေနာ္.. ေက်ာင္းသားေတြညံမွာစိုးလို႕ ကတၲရာလမ္း ခင္းေပးထားတာေနမွာေပါ့လို႕ မွတ္ခ်က္ခ်ျဖစ္ၾကတယ္.. အသြားလမ္း ေျပသေလာက္ အျပန္လမ္းဘက္က လႈိင္းမ်ားပါတယ္.. ေနာက္ကထိုင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ရင္တမမနဲ႕ေပါ့.. အသြားတုန္းက ဘုရားေရာက္ရင္ ေအးေအးေဆးေဆးဘုရား၀တ္ျပဳ ၊ ပုတီးစိတ္မယ္လို႕ ႀကံေတြးထားသမွ်.. တကယ္ေရာက္ေတာ့ ခဲေလသမွ် သဲေရက်.. ပဲေရပြျဖစ္ကုန္တယ္.. ဟီးး မနက္ေစာေစာစီးစီး အရြယ္ေကာင္းမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ ဘုရားလာဖူးၾကတယ္ဆိုေတာ့ တို႕ေတြကို ဥစၥာေစာင့္ေတြမွတ္ေနၾကဦးမယ္လို႕ ေျပာရင္းရယ္ၾကရပါေသးတယ္.. မေန႕ကပါ..

ေလေျပငယ္ေသြးတယ္.. အတိတ္ရယ္ အေ၀းမယ္.. တေရြ႕ေရြ႕ကိုယ့္ဆီလွမ္းလာေနလား.. မေနဘူးလား.. အေျဖမရွာျဖစ္မိတာၾကာၿပီပဲ.. အတိတ္ပုံေဆာင္တာေတြမ်ားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလိုပဲ စိတ္ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္တတ္ေလရဲ႕... ရႊန္းျမျမ မ်က္၀န္းနက္ေတြနဲ႕ ဟန္မေဆာင္တတ္တဲ့ အၾကည့္ေတြအေၾကာင္းက ကံေကာင္းလို္က္တာဆိုတဲ့ အေတြးတစ္ခုေအာက္မွာ စုံးစုံးျမဳပ္ ေပ်ာက္လုလု.. နဂိုကတည္းက လက္တြဲသြားမယ္မွ စိတ္မကူးျဖစ္ခဲ့တာ.. ေလေျပငယ္အေသာ့မွာ ခပ္ေမာ့ေမာ့ေလး ၾကည္ႏူးခ်င္ခဲ့တာမ်ဳိးပါ..

အခ်စ္စစ္ျခင္း မစစ္ျခင္းကို အပိုင္လိုခ်င္ျခင္းနဲ႕ မလိုခ်င္ျခင္းဆိုတာေတြနဲ႕ မတိုင္းတာႏိုင္ဘူး.. ဒါေပမယ့္ အခ်စ္စစ္-မစစ္ တိုင္းတာဖို႕အရာေရာ ရွိသလားေတြးရင္ ကိုယ္မသိဘူးပဲ ေျဖမယ္.. တကယ္ကို မသိတာပါ.. အိပ္မက္ေတြ မက္ဖူးပါရဲ႕.. ဆက္ၿပီးလည္း မက္ေနဦးမယ္.. ငယ္ငယ္တုန္းကမက္ေတာ့ ငယ္အိပ္မက္.. အသက္ႀကီးမွမက္ေတာ့ ႀကီးအိပ္မက္လား.. ဘယ္လိုအိပ္မက္မ်ဳိးျဖစ္ျဖစ္ အိပ္မက္မက္စရာရွိတဲ့သူ ၊ အိပ္မက္မက္တတ္တဲ့သူက ဆက္မက္ေနဦးမယ္.. အိပ္မက္မမက္တတ္တဲ့သူက အသက္ႀကီးလွၿပီ စိတ္ကူးက ယဥ္ေကာင္းတုန္းလို႕ အျပစ္ေျပာမယ္.. စိတ္ကူးယဥ္တာက စိတ္ကူးရုိင္းတာထက္စာရင္ ေတာ္ပါေသးတယ္တဲ့.. ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းေျပာတာ ထင္ပါရဲ႕..

သူမ်ားေတြရဲ႕စိတ္ေတာ့မသိဘူး.. ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္က ခ်စ္စရာမရွိရင္ ၾကမ္းတမ္းတတ္တဲ့ စိတ္မ်ဳိးပဲ.. အဲဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့အရာေတြသာ ေျပာင္းသြားမယ္... ခ်စ္တတ္တဲ့သေဘာကိုေတာ့ စြန္႕လႊတ္ဖို႕ လုံးလုံးမရွိဘူး.. မိန္းမေတြက ဒီအတိုင္းပဲလို႕ ေျပာခ်င္လည္း ေျပာၾကပါေစ.. ခ်စ္တတ္တဲ့မိန္းမေတြေၾကာင့္ ဒီေလာကႀကီးက လွေနတာလို႕ ကိုယ္ျပန္ေျပာမယ္..

အိပ္မက္မက္တတ္သူတစ္ေယာက္က သူလိုပဲ အိပ္မက္မက္တတ္တဲ့သူကို သူ႕အိပ္မက္ေတြအေၾကာင္း ေျပာမယ္.. အိပ္မက္ဆက္မက္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ျဖစ္ခ်င္လည္း ျဖစ္မယ္.. ဒီလိုအိပ္မက္မ်ဳိး ဘယ္ေတာ့မွ မမက္ေတာ့ဘူးဆိုတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.. မက္ခ်င္ေလာက္စရာအိပ္မက္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့အေၾကာင္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္.. တကယ္က အိပ္မက္ေတြကရွိပါတယ္.. ကိုယ္မက္ခ်င္ေနေသးလား.. မမက္ခ်င္ေတာ့ဘူးလားဆိုတာေလးပဲ..( သတိထားမိတာေလးေပါ့).. ၿပီးေတာ့ အသက္အရြယ္ကိုလိုက္ၿပီး အိပ္မက္ေတြ ခ်ဳိ-မခ်ဳိဆိုတာလည္း ေျပာင္းသြားေနဦးမယ္.. အိပ္မက္ေတြကေတာ့ ဆက္ရွိေနဦးမွာပါပဲ..

ခရီးဆုံးခ်ိန္

ႏွစ္သုံးဆယ္သာသာ..
၀င္ေလထြက္ေလ
ရပ္ဆိုင္းခ်ိန္ရွိ.. မသိ...။

ၿငိမိ ထိမိသည္မ်ား...
ငိုေၾကြးျခင္းမ်ား....
ပင့္သက္မ်ား...
ႏွေျမာတ,သျခင္းမ်ား...
ေနာက္မွာထားခဲ့
ခရီးဆုံးခ်ိန္....။



၉.၁.၂၀၁၀ တြင္ ကြယ္လြန္သြားေသာ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္း
ကိုသိန္းေဇာ္ဦးသို႕ .....


 

Blog Template by Adam Every. Sponsored by Business Web Hosting Reviews