ကြၽန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေနခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းေတြအေၾကာင္း၊ ခုထိ အမွတ္တရရွိေနတဲ့ အတန္းေဖာ္ေတြအေၾကာင္း ေနးတစ္ျမန္မာဖိုရမ္မွာ “ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းမ်ားနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ား” ေတာ့ပစ္တင္ ေရးျဖစ္ခဲ့တာေလးေတြ ဘေလာ့မွာ ျပန္တင္တာပါ.. ဖိုရမ္က သူငယ္ခ်င္းေတြက ဖတ္ၿပီးသားျဖစ္မွာပါ.. ဘေလာ့မွာ ပို႕စ္မတင္ျဖစ္တာ ၾကာတာနဲ႕ အႀကံအဖန္လုပ္တာေပါ့ေလ.. း)
ကြၽန္ေတာ့္ မိဘက ၀န္ထမ္းျဖစ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ေမြးကတည္းက တစ္ေနရာတည္းမွာ အေျခခ်ေနရတာမဟုတ္ပဲ ဟိုေျပာင္းဒီေရႊ႕နဲ႕ ေနခဲ့ရတာပါ .. ငယ္ငယ္က မူႀကိဳေက်ာင္းဆိုတာ မေနခဲ့ရဖူးပါ .. တစ္နယ္ကေန တစ္နယ္ေျပာင္းရင္း မႏၲေလးကို ေရာက္လာပါတယ္ ေက်ာင္းေနဖို႕သတ္မွတ္တဲ့အသက္မျပည့္လို႕ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အေဒၚေတြက အႀကံအဖန္လုပ္ၿပီး ေက်ာင္းအပ္ေတာ့ ၄ႏွစ္ခြဲေလာက္နဲ႕ ေက်ာင္းစတက္ရပါတယ္ မႏၲေလး တီတီစီေက်ာင္းမွာပါ .. ဒါေပမယ့္အဲဒီေက်ာင္းမွာေနခဲ့တာ အခ်ိန္ကလည္း ဘာမွမၾကာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆရာေတြကို သိပ္မမွတ္မိလိုက္ပါဘူး ငယ္ေသးတာလည္း ပါပါလိမ့္မယ္ တစ္ခုပဲ မနက္ခင္းေက်ာင္းသြားခ်ိန္နဲ႕ ေန႕ခင္းထမင္းစားၿပီး ေက်ာင္းကိုျပန္လာခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို လာႀကိဳတတ္တာကိုပါ .. ငယ္ငယ္က က်န္းမာေရးခ်ဴခ်ာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က တျခားလူေတြနဲ႕ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္းကစားတာမ်ဳိးကို ေဆာ့လည္းမေဆာ့ႏိုင္ သူမ်ားေတြေျပးေဆာ့ေနရင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၾကည့္ ေနရတဲ့ဘ၀ပါ .. အဲဒါေၾကာင့္ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြက သနားခ်စ္နဲ႕ ခ်စ္ၾကပုံရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ တစ္နယ္ကို ေျပာင္းရျပန္ပါတယ္ .. ဒါက ပထမဆုံးေနဖူးတဲ့ ေက်ာင္းအေၾကာင္းပါ
ေနာက္ထပ္ေျပာင္းရတဲ့ေနရာက ၀န္ထမ္းေတြစုေနတဲ့ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာ စခန္းတစ္ခုဆီကိုပါ.. အဲဒီမွာက လူေတြေရာက္ခါစမို႕ စာသင္ေက်ာင္းမရွိပါဘူး.. အဲဒီေနရာနဲ႕ တစ္မိုင္မရွိတစ္ရွိေ၀းတဲ့ မူလတန္းေက်ာင္းေလးကို ဆိုက္ကားနဲ႕ သြားတက္ရပါတယ္ .. ကြၽန္ေတာ့္ေမေမေျပာစကားအရ တစ္ပတ္မွာ ေက်ာင္းတက္ရက္ ငါးရက္ရွိတာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာင္းတက္ရက္က ႏွစ္ရက္နဲ႕ တစ္ပိုင္းပါတဲ့.. တတိယရက္ေရာက္ရင္ ရွမ္းျပည္က လက္ေဆာင္ရခဲ့တဲ့ ငွက္ဖ်ားထလာလို႕ ဆိုက္ကားဆရာက ေစာင့္ေခၚၿပီးျပန္လာရတာပဲတဲ့ .. အဲဒီေက်ာင္းအေၾကာင္းမွတ္မိသမွ်ေျပာရရင္ အတန္းပိုင္ဆရာမလား ေက်ာင္းအုပ္လားမသိဘူး စာမသင္ဘဲ မုန္႕ပဲ ေရာင္းတာကိုပါ အဲဒီေက်ာင္းေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းမရလိုက္ပါဘူး တစ္လမရွိတစ္ရွိေလာက္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႕ ၀န္ထမ္းအိမ္ရာက ၀န္ထမ္းေတြစုၿပီး ၀င္းထဲမွာပဲ မူလတန္းေက်ာင္းေလး ဖြင့္လို႕ အဲဒီေက်ာင္းကေန ေျပာင္းခဲ့ရျပန္ပါတယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္ သူငယ္တန္းကို သုံးခါေျပာင္းၿပီး သုံးေက်ာင္းေျပာင္းတက္ခဲ့ရပါတယ္..
Labels: Memories
Posts
