အင္းေလးသႀကၤန္
အင္းသားတို႕သည္ ေရေပၚတြင္ေနေသာ္လည္း သႀကၤန္တြင္းေရပက္ကစားေသာ ဓေလ့မရွိပါ။ (ဗမာျပည္မွလူငယ္မ်ားအတြက္ အင္းေလး၏သႀကၤန္ခ်ိန္သည္ အလြန္ပ်င္းစရာေကာင္းသည္ဟု ေတြးႏိုင္ပါသည္။) အင္းသားတို႕အတြက္မူ သႀကၤန္ခ်ိန္သည္ ရြာစဥ္လွည့္ကာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို တေပ်ာ္တပါး လိုက္ကန္ေတာ့ေနရ၍ သူတို႕အရပ္ႏွင့္သူတို႕ဓေလ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္သာ ျဖစ္သည္။
ရြာဓေလ့ထုံးစံအရ သႀကၤန္အႀကိဳေန႕တြင္ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား ၊ အပ်ဳိမ်ား ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခ်ဳိးၾကေသာ ဓေလ့ရွိသည္။ သႀကၤန္တြင္း ေခါင္းေလွ်ာ္ခ်ိန္မရွိေတာ့၍ ျဖစ္ပါသည္။ သႀကၤန္အႀကိဳေန႕တြင္ မနက္ေစာေစာ ထမင္းစားၿပီးသည္ႏွင့္ ရြာရွိသက္ႀကီးရြယ္အို ဘိုးဘြားမ်ားကို လိုက္ကန္ေတာ့ၾကရသည္။ ကန္ေတာ့ခံအိမ္က မုန္႕ပဲသြားရည္စာ ၊ လက္ဖက္ စသည္ကို တတ္ႏိုင္သမွ် ဧည့္ခံေကြၽးေမြးၾကရသည္။ မနက္ ၁၀ နာရီေလာက္ထိ ကန္ေတာ့လာသူမ်ားရွိတတ္သည္။ ၁၀ နာရီမွ ညေန ၃ နာရီေလာက္ထိ ေနပူ၍ ကန္ေတာ့ခ်ိန္နားၿပီး ညေနပိုင္းမွ ဆက္ကန္ေတာ့ၾကရသည္။ ရြာရွိသက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားကို သႀကၤန္အႀကိဳေန႕တြင္ အၿပီးကန္ေတာ့ၾကသည္။
သႀကၤန္အက်ေန႕မနက္ပိုင္းတြင္ အျခားရြာမွ ေဆြမ်ဳိးမိဘဘိုးဘြားမ်ားကို လိုက္ကန္ေတာ့ ၾကရသည္။ ညေန ၄ နာရီေလာက္မွစ၍ ရြာဦးဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႕သြား၍ ေက်ာင္းထိုင္ ဆရာေတာ္ႀကီးမွစ၍ ေက်ာင္းရွိ သံဃာအားလုံးကို လိုက္ကန္ေတာ့ၾကရသည္။ ကန္ေတာ့ပစၥည္းမ်ားကို တတ္ႏိုင္သလို ထည့္ၾကရသည္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာမေရြး ကိုယ္တတ္ႏိုင္သည္မ်ား ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ဆန္ ၊ဆား ၊ လက္ဖက္ေျခာက္ ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ၊ ၾကက္သြန္နီ စသည္ျဖင့္ .. တတ္ႏိုင္သူမ်ားက မုန္႕မ်ား ၊ အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားထည့္၍ ကန္ေတာ့ၾကသည္။
သႀကၤန္အၾကတ္ေန႕မနက္ ၆ နာရီေလာက္မွစ၍ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းသို႕ သီလယူသြားၾကရသည္။ အိမ္ရွိလူကုန္ ေက်ာင္းသြားၾကၿပီး ဥပုသ္ေစာင့္မည့္သူမ်ားသာ ေက်ာင္းတြင္ေနၾကရသည္။ ဥပုသ္ေစာင့္မည့္သူမ်ားသည္ အိမ္မွမနက္ေစာေစာ ထမင္းစားသြားၾကၿပီး ေန႕ဆြမ္းအတြက္ ခ်ဳိင့္ျဖင့္ယူသြားၾကရသည္။ ဘုရားဆြမ္းေတာ္အုပ္ ၊ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူဘုရား ဆြမ္းေလာင္း ၊ သံဃာေတာ္မ်ားအတြက္ ဆြမ္းတစ္ခ်ဳိင့္၊ ဥပုသ္ေစာင့္သူမ်ားအတြက္ ထမင္းခ်ဳိင့္ပါ တစ္ပါတည္းယူေဆာင္သြားၾကရသည္။
မနက္ ၇ နာရီခြဲေလာက္တြင္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ (သို႕မဟုတ္) ကိုယ္စားလွယ္ဦးပဥၥင္းတစ္ပါးက သီလေပးတရားေဟာၾကားၿပီး ၈ နာရီခြဲေလာက္တြင္ ဥပုသ္ယူၾကသူမ်ား အိမ္ျပန္ထမင္းစားၾကရသည္။ မနက္ ၉ နာရီေလာက္တြင္ သႀကၤန္တြင္းကုသိုလ္ယူသူမ်ားက ဥပုသ္သည္မ်ားကို မုန္႕တစ္ခုခု ဧည့္ခံဒါနျပဳတတ္ၾကသည္။ ညေနပိုင္းတြင္ ေဖ်ာ္ရည္ကပ္ၾကသူမ်ားအတြက္ အမ်ဳိးသမီး ၊ အမ်ဳိးသားအသင္းအဖြဲ႕မွ ဥပုသ္မေစာင့္သူမ်ားက ေကြၽးေမြးဧည့္ခံေရး တာ၀န္ယူၾကရသည္။ ေန႕လည္ေက်ာင္းတြင္ ဥပုသ္သည္မ်ားက်န္သည့္ ထမင္းဟင္း ၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းမွ က်န္သည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားျဖင့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္သူမ်ား စားၾကရသည္။ ညေနဥပုသ္သည္မ်ား ျပန္သည့္အခ်ိန္မွ အိမ္ျပန္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးဓမၼစႀကၤာအဖြဲ႕မ်ားသည္ ညေနစာ စားၿပီး ေက်ာင္းသို႕တဖန္ ဓမၼစႀကၤာရြတ္သြားၾကရသည္။ဓမၼစႀကၤာအသင္းကိုလည္း ညဦးပိုင္း ဒါနျပဳသူမ်ား ရွိသည္။ရြာမွ ဥပုသ္သည္ ေယာက်္ားမွန္သမွ် ဥပုသ္ထြက္သည္အထိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္အိပ္ၾကသည္။ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ားသာ အိမ္ျပန္ၾကသည္။ ေက်ာင္းတြင္ သႀကၤန္တြင္း ဆြမ္းေတာ္ႀကီးပို႕ၾကသည္မ်ားကို ေက်ာင္းတြင္ဥပုသ္ယူ၍ အိပ္ၾကေသာ လူလတ္ပိုင္းမ်ားက ဆြမ္းေတာ္ႀကီးျပင္ၾကရသည္။ ဆြမ္းေတာ္ႀကီးဆိုသည္မွာ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပြဲတြင္ကပ္ေလ့ရွိသည့္ စားပြဲခုံေပၚတြင္ ပန္း ၊ ေရ ၊ သစ္သီး ၊ မုန္႕ ၊ ဆြမ္းျဖဴ၊နီ၊၀ါ စသည္မ်ားတင္၍ကပ္သည္ကို ဆိုလိုပါသည္။ မနက္ ၃ နာရီခန္႕ထ၍ ဆြမ္းအတြက္ ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ၿပီး အာ႐ုဏ္ဆြမ္းအမီ ေလာင္းလွဴၾကသည္။
သႀကၤန္အၾကတ္ ၊ အတက္ ႏွင့္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႕တြင္ ေက်ာင္းမွ သီလယူၿပီးသည္ႏွင့္ ေခါင္တိုင္ရြာအနီးရွိ ေရႊျမင္ထင္ဘုရားစသည့္ ရြာႏွင့္နီးစပ္ရာ ဘုရားေစတီမ်ားသို႕ ဆြမ္းသစ္သီးမ်ားကပ္ၿပီး နီးစပ္ရာ ရြာေက်ာင္းဆရာေတာ္မ်ားကို ကန္ေတာ့ၾကရသည္။
ႏွစ္ဆန္းႏွစ္ရက္ေန႕တြင္ ရြာဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၌ ဥပုသ္ေစာင့္သူမ်ားႏွင့္ ေ၀ယ်ာ၀စၥအဖြဲ႕မွလြဲ၍ က်န္လူမ်ားက ရပ္ေ၀းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားသို႕ ကန္ေတာ့သြားၾကရသည္။ ေမာ္ေတာ္ပိုင္ရွိသူမ်ားက ဆီအကုန္အက်ခံကုသိုလ္ယူၾကသည္။ ရြာရွိ ေမာ္ေတာ္အကုန္ထြက္ၾကရသည္။ ေမာ္ေတာ္မရွိသူမ်ားက နီးစပ္ရာေမာ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ လိုက္ၾကကာ တစ္စုတစ္ေ၀း တေပ်ာ္တပါးႀကီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို လိုက္ကန္ေတာ့ၾကသည္။ ထိုသုိ႕ကန္ေတာ့ရာတြင္ ကိုယ္ကန္ေတာ့သည့္ေက်ာင္းကို ေန႕ဆြမ္းစားၿပီးခ်ိန္ေရာက္ေနပါက ထိုဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ကန္ေတာ့လာသူမ်ားကို ထမင္းေကြၽးသည္။ ထိုေန႕အဖို႕ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ၾကသည္။
အင္းေလးတြင္ သႀကၤန္ရက္တစ္ပတ္အတြင္း ေစ်းမ်ား ၊ အိမ္ဆိုင္မ်ားပိတ္ထားၾကၿပီး ကုသိုလ္ဒါနျပဳသူက မ်ားသည္။ သႀကၤန္တြင္း အရြယ္သုံးပါးမေရြး ဥပုသ္ေစာင့္သူ ၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကုသိုလ္ဒါနျပဳသူမ်ားျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ၾကပါသည္။ သႀကၤန္အႀကိဳေန႕မွစ၍ ဆယ္ရက္ခန္႕ အနားယူကုသိုလ္လုပ္ၿပီးမွသာ ကိုယ့္လုပ္ငန္းကိုယ္ ျပန္လုပ္ၾကသည္က မ်ားပါသည္။
Labels: Knowledge
Posts
