ဒီေန႕ည အေစာႀကီးအိပ္ခ်င္ေနတယ္...
ရုံးမွာ ညအိပ္ၿပီးစာဖတ္တဲ့ညေတြထဲမွာ ဒီညက အိပ္ခ်င္စိတ္ေပၚတာ အေစာဆုံးပဲ...
ရုံးမွာညအိပ္တယ္ဆိုေတာ့ ေစာင္ပါလား ၊ ေခါင္းအုံးပါလား ဆိုတဲ့အေမးကို သတိရတယ္..
ခုညလည္း ေနးတစ္ျမန္မာဖိုရမ္ထဲက ြ့သ်အ ေတာ့ပစ္ကိုဖတ္ရင္းက နင္သရဲမေၾကာက္ဘူးလားဆိုတဲ့အေမးကို သတိရတယ္..
အဲဒီအေမးေတြကို ျပန္ၾကားမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အိပ္ရာထဲက ေခါင္းအုံးေလးကို သတိရတယ္.. သရဲဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းကန္းကန္းအေျခာက္မခံရဖူူး ၊ သရဲကားသိပ္မၾကည့္ဖူးေပမယ့္ နည္းနည္းေၾကာက္သလိုလို ျဖစ္လာတယ္.. ႏွစ္သိမ့္ေပြ႕ပိုက္ေပးမယ့္ လက္တစ္စုံက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ရွိလာဖို႕ေတာင္ မေသခ်ာဘူး.. ဒါေပမယ့္ ဒီေမးခြန္းေတြၾကားခဲ့ရတဲ့ကာလေလးကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ စိတ္ထဲမွာေႏြးေထြးလာတယ္.. လုံၿခံဳလာတယ္..အသက္ရွင္ေနရတာ အဓိပၸါယ္ရွိသလိုခံစားလာမိျပန္တယ္..
ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာ လုိသလား မလိုသလား မေသခ်ာေပမယ့္ တန္ဖိုးထားခံရျခင္းေတာ့ အေသအခ်ာ လိုအပ္ပါတယ္.. ကြၽန္ေတာ့္ကို တန္ဖိုးထားတယ္လို႕ သိလိုက္ရတဲ့အခိုက္အတန္႕ေလးမွာ သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာ တန္ဖိုးထားတဲ့သူက သိေတာင္သိမယ္ မထင္ပါဘူး.. အဲဒီတန္ဖိုးထားမႈအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို အဲဒီသူ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္စက္ေနေရာ့မယ္.. ကြၽန္ေတာ့္အေတြးေတြေၾကာင့္ သူအိပ္မက္ေတြမမက္ပါေစနဲ႕ .. အိပ္ေရးမ၀မွာ စိုးလို႕ ပါ..
Labels: Memories
Posts
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို တန္ဘိုးမထားတဲ့ အခ်စ္တစ္ခုဟာလည္း တန္ဘိုးထားခံရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။