ေနာင္တကိုကြၽမ္းေလာင္ေစၿပီးေနာက္ (သို႕) ေလေျပငယ္-၉
ေလေျပငယ္ ...
ခပ္သင္းသင္းမင္းရနံ႕နဲ႕
ေလာင္ကြၽမ္းပစ္ခဲ့တယ္
ငါ့ေနာင္တေတြကို ....။
အက်ီစားသန္ေပမယ့္
မင္းနဲ႕ငါ ရန္မမ်ားခဲ့ပါဘူး
မင္းနဲ႕ကစားခြင့္ေတြ
ထပ္ရႏိုးႏိုးနဲ႕ ေမွ်ာ္ကိုးမိခဲ့ ....။
မထိတထိ မင္းအေတြ႕မွာ
မသိတသိနဲ႕
ခပ္လက္လက္ ေပ်ာ္၀င္ခဲ့မိတာလည္း
ၾကာခဲ့ၿပီေလ ......။
ခပ္ပါးပါးေတြးၾကည့္ရင္
ေစာင့္ရတဲ့ ငါ့ဘ၀
ဇာတ္သိမ္းလွ..မလွ
ငါ..မသိ႐ုိးအမွန္ပါ ...။
တစ္ခါတစ္ေလဆို
မေျပာဘဲသိမယ့္ မင္းဆီက
မေတာင္းဘဲေပးမယ့္ အခြင့္ေတြ
ရခ်င္ေနမိတာေတာ့
နားလည္ေပးပါ ...
ေလေျပရာ...........။
ေလေျပငယ္ ...
ခပ္သင္းသင္းမင္းရနံ႕နဲ႕
ေလာင္ကြၽမ္းပစ္ခဲ့တယ္
ငါ့ေနာင္တေတြကို ....။
အက်ီစားသန္ေပမယ့္
မင္းနဲ႕ငါ ရန္မမ်ားခဲ့ပါဘူး
မင္းနဲ႕ကစားခြင့္ေတြ
ထပ္ရႏိုးႏိုးနဲ႕ ေမွ်ာ္ကိုးမိခဲ့ ....။
မထိတထိ မင္းအေတြ႕မွာ
မသိတသိနဲ႕
ခပ္လက္လက္ ေပ်ာ္၀င္ခဲ့မိတာလည္း
ၾကာခဲ့ၿပီေလ ......။
ခပ္ပါးပါးေတြးၾကည့္ရင္
ေစာင့္ရတဲ့ ငါ့ဘ၀
ဇာတ္သိမ္းလွ..မလွ
ငါ..မသိ႐ုိးအမွန္ပါ ...။
တစ္ခါတစ္ေလဆို
မေျပာဘဲသိမယ့္ မင္းဆီက
မေတာင္းဘဲေပးမယ့္ အခြင့္ေတြ
ရခ်င္ေနမိတာေတာ့
နားလည္ေပးပါ ...
ေလေျပရာ...........။
၂၀၀၄
Labels: Poem
0 Comments:
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
