Events , Thoughts And Memories In My Life

ကြၽန္ေတာ္ေရးတဲ့စာေတြဖတ္ဖူးတဲ့သူေတြ.. ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ စကားေျပာဖူးသူေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္ရင့္က်က္တယ္လို႕ ထင္တတ္ၾကပါတယ္... ရင့္က်က္တယ္ဆိုရာမွာ ဘာကိုေျပာတာလဲလို႕ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားမိတယ္.. လူတစ္ေယာက္က သူ ေရာက္ေနတဲ့အသက္အရြယ္နဲ႕စာရင္ သူေတြးတဲ့အေတြး သူလုပ္ေနတဲ့အလုပ္က သူ႕ ထက္အသက္ႀကီးသူေတြေတြးတတ္ လုပ္တတ္သလိုျဖစ္ေနတာကို ရင့္က်က္တယ္လို႕ ဆိုၾကတာလား.. ဒါမွမဟုတ္ သူ႕ အသက္အရြယ္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့အေတြး ၊ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ခံယူခ်က္ေတြ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြရွိေနတာကိုပဲ ရင့္က်က္တယ္လို႕ ဆိုိႏိုင္မွာလား.. ၿပီးေတာ့ ရင့္က်က္တယ္ဆိုတဲ့လူေတြဟာ ေနရာတိုင္းမွာေရာ အခ်ိန္တိုင္းမွာပါ ရင့္က်က္ႏိုင္ၾကပါသလား..

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ မရင့္က်က္ႏိုင္ေသးတာ ေသခ်ာပါတယ္.. ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မႀကံဳဖူးတဲ့ ကိစၥေတြ ႀကံဳလာရတဲ့အခါမွာ ရင့္က်က္တဲ့စိတ္နဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ရင္မဆိုင္ႏိုင္ခဲ့လို႕ပါပဲ.. ရင့္က်က္တဲ့အေတြးဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ့္မွာ အၿမဲတမ္းရွိမေနခဲ့ပါဘူး.. သတိေလးရွိေနတဲ့အခ်ိန္ အသိေလးကပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကိုယ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အေနအထားနဲ႕ သင့္ေတာ္တဲ့အေတြးကို ေတြးႏိုင္ပါတယ္.. အဲဒါဟာ မရင့္က်က္ေသးလို႕ ” လို႕ သတ္မွတ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ မရင့္က်က္ေသးဘူးလို႕ ေကာက္ခ်က္ခ်ရမွာပါပဲ..

ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ တရားရိပ္သာ၀င္ၿပီးျပန္လာတဲ့သူေတြနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး လူအမ်ားစု မွတ္ခ်က္ခ်တတ္ၾကတာေလး ဘာမဆိုင္ ညာမဆိုင္ အမွတ္ရမိတယ္.. ရိပ္သာကျပန္လာၿပီး ေဒါသႀကီးေနရင္ .. စိတ္ထိခုိက္လြယ္ရင္ တရားလည္းလုပ္ေသးရဲ႕ ဒါမ်ဳိးေတြျဖစ္သလားလို႕ ကဲ႕ရဲ႕စကားဆိုတတ္ၾကတာကိုပါ.. တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာမွာသတ္မွတ္ထားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအဆင့္(စိတ္ရင့္က်က္မႈအဆင့္)မွာ ေအာက္ဆုံးအဆင့္က ေသာတာပန္ဆိုရင္ေတာင္ ေလာဘ၊ေဒါသမကင္းေသးပါဘူး.. သူတို႕ ဟာ သာမန္လူေတြနဲ႕ယွဥ္ရင္ ေလာဘ၊ေဒါသျဖစ္ခ်ိန္တိုသြားတာပဲရွိတယ္.. လုံးလုံးမျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို မွတ္သားဖူးပါတယ္..

သူတို႕ ေတြေတာင္မွ သတိကပ္ေနခ်ိန္သာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ထိန္းႏိုင္တာပါ.. ရင့္က်က္သူလို႕သာ သတ္မွတ္ခံရေသးတဲ့ သာမန္သူေတြကေရာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အၿမဲတမ္းႀကီး ရင့္က်က္တဲ့စိ္တ္နဲ႕ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ သံသယ၀င္မိပါတယ္..တရားရိပ္သာကေနျပန္လာၿပီး ေလာဘ၊ေဒါသ ႀကီးေနတဲ့သူေတြကို အမရပူရမဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ တရားေဟာတဲ့အထဲ ထည့္ေျပာတာေလး အမွတ္ရမိတယ္.. ေလာဘျဖစ္စရာ ေဒါသျဖစ္စရာႀကံဳရင္ သည္းခံလိုက္ပါ.. တရားရသြားလို႕ သည္းခံတယ္ဆိုတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္အားထုတ္တဲ့တရားကို အားနာလို႕ သည္းခံလိုက္ပါတဲ့.. အဲဒီေတာ့ ရင့္က်က္တယ္လို႕ ခ်ီးမြမ္းခံရတဲ့သူေတြလည္း ကိုယ္ကေလးဆန္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ အခ်ီးမြမ္းခံရတာေလးကို အားနာၿပီး ရင့္က်က္ၾကည့္လိုက္ပါလို႕ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕...